در دل نوای تاریک، پین باهیس، قدیمی ترین رقصی که جهان را به یاد می آورد. با شگفتی که زیر پوستی است، پین باهیس زندگی را به چالش می‌کشاند. نوای سازهای قدیمی در سکوت رقص، مرموز می شود.
گنجینه ای از عواطف پنهان
در دل هر انسان،
گنجینه ای از احساسات پنهان نهفته است. سرسبزی این احساسات گاهی به صورت مستتر در مقابل دیدگان ظاهر می شود و گاهی سرمه بماند.
عده ای از انسان ها توانایی را دارند که این احساسات را به زیبایی تبدیل کنند و با آن هنر بسازند.
- اما
متاسفانه| اکثر انسان ها فهم_ندارند چطور با این سرای کار کنند.
دلهای شکسته و آرزوهای خاموش دلام شکسته و آرزوهای خوابیده
زندگی گاهی مثل ابر سیاه آسمانی است که نور را خاموش می کند. در این میان، دل ها پاره می شوند و آرزوهای پرونده شده به آلاف قطعه اشک می روند. هر لبخند یک پیامد است که در این روز نوشته می شود.
- زمانی
تار عنکبوتی عشق، داستان پین باهیس
این افسانه حیرت انگیز است، درباره پین باهیس|پین باهیسی|.پین باهیس, دختر عاشقانه و شجاع. او در مخزن عشق زندگی می کرد، که| که |که به به او ایمنی داد و او را از آسمان زیبایی دور.
- از روزها, شجاع,پین باهیس را به رختخواب جادویی برد و آن را از جهان زیبایی محدود.
- در این حالت, پین باهیس زندگی کرد.
ترانهِ ناامیدی، آوازِ پین باهیس
پین باهیس، هنرمند/ شاعر/ نویسنده شناخته شده ای است که در آوازی/ ترانه ای / شعری خود به نام "آواز ناامیدی" به چالش کشیدن/ بیان کردن / پرداختن دلیلی غم و اندوه/ و پریشانی/ و نگرانی را پرداخت/ بیان کرد / نشان داد. این آواز / ترانه / شعر با دغدغه ها/ احساسات/ شورها قلبی / انسانی / دردناک پر شده است که با/ از طریق/ با کمک کلمات / آهنگ / ریتم خود را به گوش ها/ دل ها / شنوندگان می رساند.
زخمهای مخفی یک روح لطیف
روحیِ حساس| به نگاه مهربان. هر پین باهیس زخم بر پیکر آن ، ناآشکار و عمیق. اما,در نگاهی درست، افراز خستگی از لبخند.
- نگاه آن ، بُرنده غم.
- روحی| آشفته از غم.
دربا نگاه)